وبلاگ عقود مدنی
» معاملات فضولی
طنز حقوقی : قانون به فضول ها رسیدگی میکنه!!
آدما در زندگی روزمره با فضولی ها و کنجکاوی های زیادی رو به رو هستن و فضولی کردن یک کار بسیار شایع و معمولیه؛ البته ناگفته نمونه که همین کاری که به نظر معمولی میاد چقدر میتونه برای بقیه مخرب باشه و اعصابشونو خط خطی کنه.
توی این قضیه هم مردم دو دسته ان : یا خودشون توی زندگی بقیه کنجکاوی میکنن یا بقیه تو زندگیشون سرک میکشن. خلاصه که خیلیا از فضولا گله و شکایت دارند ولی هر از گاهی هم بدشون نمیاد که تفحص کوچولویی در مورد زندگی بقیه بکنن و ببینن چه خبره!
قانونگذار ما هم یه فصل از قانون مدنی رو به فضولا اختصاص داده و توی مواد ۲۴۷ تا ۲۶۳ در موردشون صحبت کرده؛ ولی خب قضیه ی فضول ها در قانون مدنی یکم با فضولای روزمره متفاوته!!
حالا شاید کنجکاو باشید که قانون در مورد فضولای گرامی چی گفته یا شاید هم توقع دارید که وقتی متن قانون رو می خونید با یه ماده خفن مثل این مواجه بشید :
هر کس در زندگی بقیه فضولی کند و کنجکاوی های بی مورد نماید، مجرم محسوب شده و به شرح زیر مجازات می گردد :
١- کنجکاوی در خصوص دانشگاه رفتن و ازدواج کردن : سه ماه حبس و پرداخت سی میلیون ریال به عنوان جبران خسارات وارده بر قربانی
مطلب مرتبط
میگه سه طلاقت میکنم !!٢- کنجکاوی در خصوص کار، میزان درآمد و خرج و مخارج : شش ماه حبس و پرداخت چهل میلیون ریال به عنوان جبران خسارات روحی
۳- کنجکاوی در مورد کل زندگی، تعیین تکلیف برای دیگران و همچنین خود را عقل کل حساب کردن :دو سال حبس با اعمال شاقه، پرداخت شصت میلیون ریال به عنوان جبران خسارت و صد بار نوشتن جمله « سکوت کنی هیچ اتفاقی نمیفته.»
تبصره : بزه‌دیده (قربانی) می تواند علاوه بر شکایت و دریافت خسارت با درب قابلمه صورت مجرم را صاف نماید.
ولی ....واقعا جای خالی این ماده در قانون حس میشه و اگر چنین ماده ای بود دیگه بعضیا میترسیدن و به جز سلام و احوالپرسی، صحبت اضافه نمی کردن!!
حالا این فضولی که گفتیم قانون مدنی در موردش صحبت کرده چیه؟؟
این فضولی که توی قانون مدنیه با اون فضولی رایجی که ما می شناسیم متفاوته ؛ چون منظور از فضولی در قانون مدنی عقد فضولیه؛ یعنی یک نفر از جانب مالک مال یا صاحب حقی، با شخص دیگه ای عقدی رو منعقد میکنه در صورتی که نه نماینده اون شخصه، نه ارتباطی با مال داره و نه اجازه ای بهش داده شده!! مثلاً یه نفر نسبت به مال غیر اقدام به معامله میکنه در حالی که مالک اجازه معامله بهش نداده؛ برای همین هم قانون اسمشو گذاشته «فضول»!! و الحق که چنین اسمی برازنده چنین شخصیه؛ چرا که داره نسبت به مال یا حق شخص دیگه‌ای اقدام میکنه در حالیکه هیچ ربطی بهش نداره.
بنابراین قانون میگه که مثلاً اگر کسی معامله فضولی کنه و برای مال دیگری تصمیم بگیره، این معامله غیر نافذه؛ یعنی نه صحیحه نه باطله؛ به عبارتی اگر مالک بعد از انجام معامله فضولی ، این معامله رو اجازه بده و به این اقدام راضی بشه ، معامله صحیحه ولی اگر مالک معامله رو رد کنه معامله باطل میشه. پس صحیح بودن یا نبودن معامله فضولی بستگی به این داره که مالک معامله رو اجازه بده یا نده.
در کلام آخر باید بگیم که واقعا حیف شد که ماده قانونی بالا رو نداریم تا با کمک اون از کنجکاوی های بیش از حد بقیه جلوگیری کنیم ولی همین که قانون در مورد عقود فضولی صحبت کرده، این مطلب رو میرسونه که وقتی عقد فضولی زشته پس به تبعش فضولی روزمره هم زشته؛ برای همین بهتره هر کس به زندگی خودش رسیدگی کنه و کنجکاوی های زیاد رو کنار بذاره...
نویسنده : سیده فاطمه بوستانی- میزان بلاگ
